ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

Δέκα θερμοί μήνες στην εκπαίδευση αποδεικνύονται ισχυροί καταλύτες, ικανοί να ανατρέψουν την αντιδραστική συνταγματική αναθεώρηση που προωθεί το μπλοκ εξουσίας. Οι μεγάλοι φοιτητικοί αγώνες του καλοκαιριού, η δική μας ηρωική απεργία των έξι εβδομάδων, οι ογκώδεις τωρινές διαδηλώσεις και καταλήψεις πέτυχαν μια πρώτη σοβαρή νίκη σε μια σύγκρουση που έχει ως διακύβευμα την εισβολή της αγοράς και των επιχειρήσεων στη λειτουργία της δημόσιας εκπαίδευσης.
Το ΠΑΣΟΚ, ένας από τους στρατηγικούς συμμάχους στο μπλοκ εξουσίας κι από τους βασικότερους πρωταγωνιστές που προωθούν την αναθεώρηση του άρθρου 16, υποχρεώνεται σε σοβαρή αναδίπλωση κάτω και από το βάρος της διογκούμενης νεολαιΐστικης και λαϊκής δυσαρέσκειας και της δυναμικής του εκπαιδευτικού κινήματος τον τελευταίο χρόνο. Την ίδια στιγμή η Ν.Δ. βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση μια και εμφανίζεται απομονωμένη, με λαβωμένες τις συμμαχίες της και το κλίμα συναίνεσης που επιδιώκει. Η αδιαλλαξία της στηριζόταν και στο γεγονός ότι είχε απροκάλυπτο σύμμαχο το ΠΑΣΟΚ κι αρωγό σε κάθε της δυσκολία όπως αποδείχτηκε περίτρανα με την απεργία μας.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά μέσα σ’ αυτή την τετραετία, υπάρχουν πραγματικές δυνατότητες να νικήσουν οι εργατικοί αγώνες. Τώρα που η κυβέρνηση δέχεται ισχυρές πιέσεις από τις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις. Τώρα που το μέτωπο της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει υποχρεωθεί σε τακτικές διαφοροποιήσεις.

Τώρα χρειάζεται να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τους αγωνιζόμενους φοιτητές, για τη διεύρυνση του πανεκπαιδευτικού μετώπου, για να συμβάλλουμε στη δημιουργία πανεργατικών αγώνων ικανών να ανατρέψουν την κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση, την οικονομία, την εργασία.

Τώρα χρειάζεται να πάρουμε την υπόθεση των αγώνων στα χέρια μας, για να σπάσει η λιτότητα, για αξιοπρεπή μισθό (στα 1400 ευρώ καθαρά για όλους), για αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του ΓΚΠ, για ενιαίο, δημόσιο, δωρεάν 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο ενάντια στην αξιολόγηση και την υποταγή του στην αγορά. Για σταμάτημα όλων των μορφών παρέμβασης της αγοράς στο σχολείο (εκπαιδευτικά προγράμματα-Ευέλικτη ζώνη, ΣΔΙΤ, βιβλία κλπ.). Για βιβλία που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μαθητών και όχι ιδεολογικά χειραγωγούμενα που εντείνουν την απόρριψη και τον αποκλεισμό. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους χωρίς ωρομίσθιους και αναπληρωτές. Για πλήρη ασφάλιση και σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς ή στα 55 χρόνια ζωής με κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων.
Απ’ αυτή την άποψη το τελευταίο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου, κατά το οποίο θα πραγματοποιηθούν οι τελικές συζητήσεις και ψηφοφορίες για την αναθεώρηση του συντάγματος, αποκτά κομβικό χαρακτήρα. Η Δ.Ο.Ε. οφείλει να συντονιστεί με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό κίνημα να πιάσει το νήμα της απεργίας του φθινοπώρου, να προτάξει ξανά τα αιτήματα μας και να αποφασίσει τη συμμετοχή μας στις πανεκπαιδευτικές απεργίες, για να έχουμε νίκες ΤΩΡΑ.