Mε σχετική ανακοίνωσή του το ΥΠΔΒΜΘ προς τον Πρόεδρο και το Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. με ημερομηνία 9 – 2 – 2011 ανακοίνωσε τη διακοπή της διετούς μετεκπαίδευσης των εκπ/κών της Π. Ε., βάζοντας ουσιαστικά ταφόπλακα σε ένα υπερογδοντάχρονο επιμορφωτικό θεσμό για τους εκπαιδευτικούς της Π. Ε. (δασκάλους και νηπιαγωγούς).
Η απόφαση του ΥΠΔΒΜΘ δεν ήταν κεραυνός «εν αιθρία», αλλά αποτέλεσμα μιας συνεχώς εντεινόμενης ανάλγητης αντιλαϊκής – αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που υλοποιείται από την κυβέρνηση των εντολοδόχων του Δ. Ν. Τ. – Ε. Ε. – Ε. Κ. Τ., με στόχο την επίτευξη των όρων του μνημονίου, καταστρέφοντας και αποδομώντας οτιδήποτε έχει απομείνει από τη Δημόσια – Δωρεάν Παιδεία, το κοινωνικό κράτος και τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Τα επιχειρήματα και οι δικαιολογίες που προβάλλονται από την επίσημη ηγεσία του ΥΠΔΒΜΘ για να δικαιολογήσουν την απόφασή τους για την κατάργηση της διετούς μετεκπαίδευσης των εκπ/κών της Π. Ε. αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας, θα μπορούσε να πει κανείς.
Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι: «…Η μεγάλη αναβάθμιση στην εκπαίδευση των δασκάλων και των νηπιαγωγών με την ίδρυση των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης και Προσχολικής Αγωγής θα έπρεπε να αλλάξει και το ρόλο της μετεκπαίδευσης. Ωστόσο η τελευταία θεσμική παρέμβαση στα Διδασκαλεία το 1995, παρά τις θετικές ρυθμίσεις, δεν έλαβε υπόψη της τη μεγάλη αυτή αλλαγή, με αποτέλεσμα να προκύψουν νέας μορφής αδυναμίες οι οποίες σχετίζονται κυρίως με τις πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών, με το πρόγραμμα σπουδών και το επίπεδο σπουδών που πολλές φορές είναι ίδιο με αυτό του προπτυχιακού προγράμματος (πολλοί μετεκπαιδευόμενοι παρακολουθούν τα ίδια προγράμματα που είχαν ως φοιτητές), και με τη μεθοδολογία εκπαίδευσης που δε συνάδει με την εκπαίδευση ενηλίκων».
Ο υπογράφων τη σχετική ανακοίνωση (Γενικός Γραμματέας του ΥΠΔΒΜΘ κος Β. Κουλαϊδής) μάλλον σκόπιμα ξεχνάει ότι υπουργός Παιδείας το 1995 ήταν ο Γ. Παπανδρέου, άρα και υπεύθυνος για την τότε θεσμική παρέμβαση στα Διδασκαλεία (με την οποία ο θεσμός προσαρτήθηκε στα Π. Τ. Δ. Ε. και εξακτινώθηκε σε όλη την Ελλάδα). Εύλογα θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί τι είναι αυτό που άλλαξε από το 1995 έως το 2011 ώστε να αμφισβητείται ευθέως η εκπαιδευτική πολιτική, αναφορικά με την επιμόρφωση και τη μετεκπαίδευση των εκπαιδευτικών της Π. Ε., που εφαρμόστηκε από τον Γ. Παπανδρέου ως υπουργό Παιδείας; Μήπως ο υπαινιγμός που περικλείει η φράση «δεν έλαβε υπόψη της τη μεγάλη αυτή αλλαγή», σημαίνει κάτι για τις ικανότητες και την επάρκεια του σημερινού πρωθυπουργού, ο οποίος ως υπουργός παιδείας τότε, διαμόρφωσε ένα θεσμικό πλαίσιο για τη μετεκπαίδευση αγνοώντας ότι οι Παιδαγωγικές Ακαδημίες είχαν κλείσει και τα Παιδαγωγικά Τμήματα λειτουργούσαν ήδη τότε επί μια δεκαετία;
Η απάντηση είναι απλή, αυτό που άλλαξε είναι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ που το 1992 κατέβαινε με το σύνθημα ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ, από τα χείλη του τότε αρχηγού του Α. Παπανδρέου, με στόχο ν’ αντιμετωπίσει τις αποκρατικοποιήσεις δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων της κυβέρνησης (Ν. Δ.) του Κ. Μητσοτάκη, ενώ σήμερα υποδουλώνει και ξεπουλάει τη χώρα και τους εργαζόμενους βορά στο βωμό του μνημονίου και της εξυπηρέτησης των ξένων δανειστών, με τη συνεργασία του ΛΑΟΣ και της κας Ντ. Μπακογιάννη – Μητσοτάκη.
Η εποχή της μεγάλης δίψας για τη δημόσια εκπαίδευση έφτασε και τα χαρακτηριστικά της τα βλέπουμε ήδη στο ζήτημα της κατάργησης της μετεκπαίδευσης των εκπαιδευτικών της Π. Ε.
Η λογική που υιοθετεί το ΥΠΔΒΜΘ είναι ανάλογη με αυτή τη λαϊκή ρήση που λέει : « πονάει το χέρι…….κόβουμε το χέρι».
Υπήρχαν σίγουρα προβλήματα και αδυναμίες στη λειτουργία και στο πρόγραμμα σπουδών της μετεκπαίδευσης όμως ήταν ο μοναδικός θεσμός χάρη στον οποίο οι εκπαιδευτικοί της Π. Ε. είχαν τη δυνατότητα να επανασυνδέονται με την εξέλιξη της παιδαγωγικής επιστήμης και με τις όποιες καινοτομίες στο χώρο της διδακτικής.
Αν αλήθεια το ΥΠΔΒΜΘ ήθελε να αναβαθμίσει το θεσμό της μετεκπαίδευσης, γιατί δεν υιοθέτησε την πρόταση της συνόδου των Πρυτάνεων και Κοσμητόρων των Π. Τ. Δ. Ε. για τα Διδασκαλεία (6 – 2 – 2011), όπου καθαρά ζητήθηκε η διατήρηση της μετεκπαίδευσης με αναβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών και διεύρυνση του ρόλου της, έτσι ώστε να καλύπτονται και άλλες εκπαιδευτικές ανάγκες (π. χ. συμβάλλοντας στην κατάρτιση των εκπαιδευτικών Β/θμιας Εκπ/σης στην ειδική αγωγή);
Στην ομώνυμη ανακοίνωση τονιζόταν ως «αναγκαία προϋπόθεση η προσέλκυση διδασκόντων υψηλού επιπέδου, πράγμα που είναι δύσκολο να επιτευχθεί με τα τρέχοντα επίπεδα αμοιβής των διδασκόντων και την έλλειψη μόνιμης γραμματειακής υποστήριξης», δηλ. με άλλα λόγια για τη συνέχιση και την αναβάθμιση της λειτουργίας της μετεκπαίδευσης χρειάζονται δαπάνες κάτι που η κυβέρνηση του μνημονίου θέλει να αποφύγει.
Άλλωστε στη λογική του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας για την «αποπληρωμή του χρέους», μη σας φανεί παράξενο αν δούμε και το ιστορικό κτίριο του Μαρασλείου (κληροδότημα στο ελληνικό δημόσιο) να πωλείται ή να εκχωρείται έναντι ευτελούς τιμήματος σε ιδιώτες (η αξία του Μαρασλείου ως κτηρίου στο κέντρο της Αθήνας είναι τεράστια) κι έτσι μ’ ένα σμπάρο δύο τα τρυγόνια για την κυβέρνηση. Ή ακόμα καλύτερα, το κληροδότημα, που είναι περιουσία των δασκάλων, να «απορροφάται» για τις ανάγκες μιας κακοστημένης φάρσας «επιμόρφωσης» – συμμόρφωσης».
Οι λογικές αυτές που ανερυθρίαστα υιοθετούνται και παρουσιάζονται ως επίσημη εκπαιδευτική πολιτική από την κυβέρνηση της τρόικας είναι επικίνδυνες και καταστροφικές για τη δημόσια εκπαίδευση, τους εκπαιδευτικούς και το λαό.
Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ – ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ.
διετής μετεκπαίδευση των εκπαιδευτικών της ΠΕ - Κλειστόν λόγω μνημονίου, των Δ. Μαριόλη, Δ. Πολυχρονιάδη
ΑΛΕΞΙΚΕΡΑΥΝΟ 
Σχολιάστε